U bent hier

Onderneming & Salaris
Ervaringseis in vacature wijst op leeftijdsdiscriminatie

Ervaringseis in vacature wijst op leeftijdsdiscriminatie

Het vermelden van een maximale ervaringseis in een vacaturetekst kan leiden tot indirect onderscheid op basis van leeftijd. Het afwijzen van een kandidaat op basis van werkervaring is wel toegestaan als de reden van de afwijzing goed is onderbouwd.

Het College voor de Rechten van de Mens moest onlangs een oordeel vellen over een afwijzing die een sollicitant van een accountancy- en adviesbureau had ontvangen. De werkgever had in de vacaturetekst vermeld dat hij op zoek was naar een kandidaat die ‘bij voorkeur minimaal 3 tot 5 jaar aantoonbare kennis en ervaring’ had. De sollicitant las hierin dat de gevraagde vijf jaar ervaring ook meteen een maximum inhield. Daarom meende hij dat de werkgever verboden onderscheid op grond van leeftijd maakte. De maximum-ervaringseis zou oudere kandidaten uitsluiten, omdat zij meer werkervaring hebben.

Ervaringseis leidt tot indirect onderscheid op grond van leeftijd

Het College voor de Rechten van de Mens stelde vast dat er inderdaad een maximum-ervaringseis gold en dat de werkgever met deze eis oudere kandidaten kon uitsluiten. Er was dan sprake van indirect onderscheid op grond van leeftijd en dit is niet toegestaan. Maar indirect onderscheid is niet verboden als de werkgever daar een goede reden voor heeft. Deze werkgever kon echter geen objectieve rechtvaardiging voor de maximum-ervaringseis in de vacaturetekst aanvoeren. Bovendien had de werkgever de reden van de ervaringseis moeten vermelden in de vacature. Hierop oordeelde het College dat de formulering in de vacaturetekst aanleiding gaf tot het maken van verboden onderscheid op grond van leeftijd.

Afwijzen van kandidaat met veel ervaring is geen discriminatie

De sollicitant ontving een e-mail waarin stond dat hij afgewezen was omdat de werkgever een minder ‘zware’ kandidaat met 3 tot 5 jaar werkervaring zocht. Zo’n afwijzing kon betekenen dat de sollicitant was afgewezen om redenen die indirect verband hielden met zijn leeftijd. De werkgever kon echter overtuigend onderbouwen waarom hij de sollicitant ‘te zwaar’ voor de functie vond. Het ging om een ondersteunende functie, terwijl de kandidaat vooral als zelfstandig ondernemer had gewerkt. Het feit dat de kandidaat overgekwalificeerd was voor de functie hoefde volgens het College niet (indirect) samen te hangen met zijn leeftijd. De werkgever had dus geen verboden onderscheid gemaakt op grond van leeftijd door de man af te wijzen voor de functie.
College voor de Rechten van de Mens, 24 oktober 2019, oordeelnummer: 110