Overwerktoeslag geen effect op WW-premiedifferentiatie

De differentiatie in de premie Werkloosheidswet (WW) staat los van eventuele overwerktoeslagen waar een werknemer aanspraak op kan maken. Dat blijkt uit antwoord van minister Van Hijum van Sociale Zaken en Werkgelegenheid op Kamervragen.

Als een werknemer geheel of gedeeltelijk werkloos wordt, kan het verlies aan inkomen in bepaalde gevallen worden opgevangen met een uitkering op basis van de Werkloosheidswet (WW). Als onderdeel van de premies werknemersverzekeringen, betalen werkgevers hiervoor gedifferentieerde WW-premie (ook wel Afw-laag en Awf-hoog genoemd).

30%-herzieningssituatie en hoge WW-premie

Onder voorwaarden betalen werkgevers de lage premie voor werknemers met een vast contract, maar in sommige situaties moeten werkgevers de premie alsnog herzien naar de hoge premie. Dit is onder andere het geval als een werkgever in een kalenderjaar meer dan 30% extra uren verloont dan in de arbeidsovereenkomst is vastgelegd: de 30%-herzieningssituatie.
Specifiek overwerktoeslagen staan echter los van premiedifferentiatie voor de WW-premie, volgens minister Van Hijum. Ook als een werkgever de lage premie moet herzien naar de hoge premie op grond van de 30%-herzieningssituatie, heeft dit geen invloed op overwerktoeslagen. Andersom geldt ook dat WW-premiedifferentiatie losstaat van wet- en regelgeving rondom overwerk.

Overwerktoeslag voor deeltijders

Minister Van Hijum behandelde dit onderwerp als onderdeel van antwoorden op Kamervragen over de overwerktoeslag voor deeltijdwerkers. Dit deed hij naar aanleiding van twee uitspraken van het Europees Hof van Justitie uit 2023 (ECLI (verkort): 789) en 2024 (ECLI (verkort): 637).
Beide zaken gingen over deeltijders die pas recht zouden hebben op een overwerktoeslag als zij langer dan de arbeidstijd van een voltijd werknemer hadden gewerkt. Het Hof van Justitie oordeelde echter dat dit verboden onderscheid is, tenzij organisaties een zeer hoge drempel van ‘objectieve rechtvaardiging’ halen voor dit onderscheid.
De uitspraken van het Hof van Justitie zijn een uitbreiding op een ouder arrest uit 1994 en benadrukken meer dan destijds dat een rechtvaardiging voor een inbreuk op het onderscheid naar arbeidsduur aan hoge eisen zal moeten voldoen. De uitspraken hebben hiermee dus gevolgen op het gebied van overwerktoeslagen, maar niet voor de WW-premiedifferentiatie.