Forensentaks ontziet ambulante werknemers

De definitie van woon-werkverkeer die voor de loonheffingen gaat gelden, is erop gericht om ambulante en gedetacheerde werknemers te ontzien. Het is niet de bedoeling dat de reizen van deze groepen werknemers volgend jaar onder woon-werkverkeer gaan vallen. Pas als een opdracht langer duurt dan een jaar, moet u de reiskostenvergoeding gaan belasten.

In het bericht ‘Duidelijkheid over definitie woon-werkverkeer’ kon u lezen dat het begrip uit de BTW als uitgangspunt is genomen voor de definitie van woon-werkverkeer in de forensentaks. De definitie is voor de loonheffingen wel met een aantal bepalingen uitgebreid. Zo is er voor de loon- en inkomstenbelasting al sprake van woon-werkverkeer bij alle werkplekken waar de werknemer regelmatig heen reist en in belangrijke mate werkt. Als een organisatie twee bedrijfsadressen heeft en de werknemer op beide adressen structureel werkt, vallen zijn reizen van en naar beide adressen dus onder woon-werkverkeer.

Ambulant woon-werkverkeer na een jaar belast

Voor ambulante werknemers – zoals bouwvakkers en medewerkers in de thuiszorg – is de definitie uit de BTW prima. Die richt zich voor woon-werkverkeer op reizen tussen de woonplaats en een bedrijfsadres. De meeste reizen van ambulante werknemers  kwalificeren dan als zakelijk verkeer, omdat de adressen van hun klanten niet als bedrijfsadres zullen zijn aangewezen.
De uitbreiding van de definitie die stelt dat alle werkplekken waar de werknemer regelmatig heen reist ook als woon-werkverkeer tellen, kan er bij langdurige opdrachten van ambulante werknemers alsnog toe leiden dat hun reiskostenvergoeding belast wordt. Dat is niet de bedoeling. Daarom is expliciet in het wetsvoorstel opgenomen dat er in zulke gevallen pas sprake is van woon-werkverkeer als de werkzaamheden op die specifieke werkplaats langer duren dan een jaar. Dan worden alle reizen tussen het woonadres en de werkplaats aangemerkt als woon-werkverkeer en wordt de vergoeding belast.

Ook bij detachering één jaar belaste vergoeding

Voor niet-ambulante werknemers die tijdens hun dienstverband worden gedetacheerd naar een andere werkplaats, geldt ook dat de reis van woning naar plaats van detachering pas onder woon-werkverkeer valt als de detachering langer duurt dan een jaar.
Er is zowel voor ambulante als gedetacheerde werknemers één uitzondering: als de duur van de werkzaamheden op een specifieke locatie (vrijwel) gelijk is aan de duur van de dienstbetrekking, is er altijd sprake van woon-werkverkeer, ook als de werkzaamheden korter dan een jaar duren.