Kiezen voor medische afzakker heeft nadelige gevolgen

Werknemers die zich niet ziek melden, maar in plaats daarvan een lichtere functie gaan uitoefenen of minder uren gaan werken. Het lijkt een handige oplossing, maar aan een medische afzakker zijn ook risico’s verbonden.

Werknemers die hun werk niet meer aankunnen, maar zich niet ziek melden en in plaats daarvan minder uren gaan werken of ander soort werk gaan doen dat minder belastend is. Is dat een goed idee of niet? Overstappen vanwege een medisch probleem heet ook wel een ‘medische afzakker’. En hoewel het een goede oplossing lijkt – de werknemer hoeft zich niet ziek te melden en blijft inzetbaar voor de werkgever – kan het ook nadelig uitpakken. Want het is niet ondenkbaar dat de werknemer ook in de lichtere functie of in een parttime dienstverband zoveel klachten krijgt, dat hij toch uitvalt. Werknemers die tegen hun eigen grenzen aanlopen, moeten zich eigenlijk ziek melden want ze zijn (tijdelijk) minder belastbaar. In plaats daarvan proberen ze te ontkomen aan (langdurig) verzuim of (ergere) gezondheidsklachten.

Risico van lagere WIA- en Ziektewet-uitkering

Het gevolg van doorwerken in een lichtere functie of teruggaan naar minder uren werken in plaats van zich ziek te melden, heeft twee belangrijke gevolgen. In de eerste plaats krijgt de zieke werknemer na een lichtere functie minder loon uitbetaald tijdens zijn ziekteperiode, dan wanneer hij zich meteen had ziekgemeld. Hij is immers teruggezet in functie of in aantal uren. Daarnaast zal ook een eventuele WIA- of Ziektewet-uitkering lager uitvallen als de werknemer onverhoopt toch langdurig arbeidsongeschikt wordt. Ook die uitkering wordt gebaseerd op het lagere loon en niet op het oorspronkelijke loon vanuit de tijd dat de werknemer nog niet was overgestapt. Het gebeurt wel dat werknemers hiervoor compensatie eisen. Werkgevers en werknemers doen er goed aan de bedrijfsarts in te schakelen voor een oordeel voordat ze besluiten te kiezen voor een medische afzakker.