Weinig verschil in begeleiding UWV en eigenrisicodragers

Werkgevers moeten zorgen voor begeleiding van werknemers bij ziekte en re-integratie, maar ook bij het vinden van werk vanuit Ziektewet of WGA. Onderzoek laat zien dat de begeleiding door UWV of een private partij weinig verschil maakt. Wel wordt het anders ervaren.

Werkgevers zijn verantwoordelijk voor de ondersteuning van hun (ex-)werknemers naar werk vanuit de Ziektewet (ZW) en de Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA). Werkgevers kunnen kiezen of zij deze ondersteuning overlaten aan UWV (publieke dienstverlening) of dit zelf organiseren. In dit laatste geval moeten ze hiervoor een private partij (verzekeraar) inschakelen. Ze kiezen dan voor het eigenrisicodragerschap. Epsilon Research en Significant APE onderzochten voor het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) de verschillen tussen dienstverlening bij de begeleiding naar werk door UWV en door private partijen in het kader van het eigenrisicodragerschap en vergeleek dit met eerder onderzoek uit 2018.

Weinig kans op werk bij Zw en WGA

Het onderzoek laat zien dat UWV en private verzekeraars min of meer dezelfde aanpak hanteren. Wel is er de laatste jaren meer aandacht gekomen voor de menselijke maat en er is meer oog voor de omstandigheden van de werknemer bij de begeleiding. Van de mensen in de Ziektewet heeft 35% vijf jaar na instroom in de Ziektewet geen baan én geen uitkering. Onbekend is wat het verschil in resultaat is tussen private en publiek verzekerden. Het grootste deel van de mensen in de WGA heeft geen baan. Slechts 15% heeft vijf jaar na instroom kans op een baan. Aanvankelijk is het aandeel werkenden dat begeleid wordt door een private partij wel groter, maar na een aantal jaren vlakt dit af. Wel is de kans op een IVA-uitkering (Inkomensvoorziening volledig arbeidsongeschikten) na vijf jaar groter bij de eigenrisicodragers (37%) dan bij UWV (16%). Het onderzoek Dienstverlening in de Hybride markt voor WGA is te downloaden via openoverheid.nl.