Verdiepende RI&E bij belastende werkhoudingen

Werknemers die grote of zware voertuigen besturen, hebben te maken met blootstelling aan trillingen van het voertuig. Die kunnen fysieke klachten veroorzaken. Met een verdiepende RI&E kan de werkgever de juiste maatregelen nemen en dit risico beperken.

Blootstelling aan trillingen is een vorm van fysieke arbeidsbelasting, en het kan leiden tot lichamelijke gezondheidsklachten. Het komt in verschillende werkhoudingen voor, maar het vaakst bij chauffeurs die zittend een voertuig besturen. Denk aan vrachtwagens, bussen, terreinvoertuigen en vorkheftrucks. De meest voorkomende klachten bij werken met trillende voertuigen zijn rugklachten. Soms zijn die zo ernstig dat dit leidt tot ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid. Wie doorwerkt met rugklachten en ondertussen nog steeds wordt blootsgesteld aan trillingen, kan meer last krijgen. Dit kan uiteindelijk de re-integratie bemoeilijken. De aanpak voor blootstelling aan trillingen staan in de Multidisciplinaire Richtlijn Lichaamstrillingen.

Maatregelen tegen risico lichaamstrillingen

Veel werknemers met rugklachten komen niet bij de bedrijfsarts. Toch adviseert de richtlijn om bij één uur werk met blootstelling aan trillingen de bedrijfsarts te bezoeken voor preventief medisch onderzoek. Om de risico’s goed in beeld te krijgen, kan een verdiepende RI&E helpen. Die zoomt specifiek in op werk met trillingen. Allereerst moet de duur van de blootstelling worden vastgelegd, door metingen worden bepaald hoe sterk de trillingen zijn en welke omgevingsfactoren daarop van invloed zijn. Maatregelen om de blootstelling te beperken, moeten worden genomen volgens de arbeidshygiënische strategie. De aanpak kan bestaan uit organisatorische maatregelen zoals taakroulatie, technische maatregelen als begrenzing van voertuigen en persoonlijke maatregelen zoals een ergonomische stoel en kleding. Maar ook voorlichting over het gebruik van de stoel en oefeningen voor een stabiele houding zijn nodig.