Rechter let ook op opzegverbod tijdens ziekte

Wil uw werkgever de arbeidsovereenkomst van een zieke werknemer laten ontbinden, dan zal de rechter rekening houden met opzegverbod tijdens ziekte. Hoewel een rechter niet verplicht is om zich aan het opzegverbod te houden, doet hij dat in de praktijk meestal wel.

Is een werknemer arbeidsongeschikt, dan mag uw werkgever het dienstverband tijdens de eerste 104 weken van de arbeidsongeschiktheid niet opzeggen. Er geldt namelijk een opzegverbod tijdens die periode. Uw werkgever kan wel naar de kantonrechter stappen en hem vragen om de arbeidsovereenkomst te ontbinden.
Voor de rechter geldt het opzegverbod in principe niet. De kans is echter groot dat hij rekening houdt met het opzegverbod tijdens ziekte. Dit wordt de reflexwerking van het opzegverbod genoemd. Hiervan was ook sprake in een zaak die onlangs voorlag bij de kantonrechter in Den Haag.

Ontbindingsverzoek wegens verstoorde arbeidsrelatie

In de zaak ging het om een werknemer die zich had ziek gemeld wegens werkgerelateerde en privéproblemen. Na enige tijd ontstond er tussen de werknemer en zijn werkgever een conflict over het verloop van de re-integratie. Dit leidde tot een verstoring van de arbeidsrelatie, waardoor de werkgever de kantonrechter verzocht om de arbeidsovereenkomst te ontbinden.

Verband tussen ontbindingsverzoek en ziekte van werknemer

De kantonrechter onderzocht of het ontbindingsverzoek verband hield met het opzegverbod tijdens ziekte. Zijn conclusie was dat er een verband bestond tussen de verstoorde arbeidsrelatie (als grond voor de ontbinding) en de arbeidsongeschiktheid van de werknemer. Het gedrag van de werknemer werd namelijk verklaard door zijn medische beperkingen (psychische klachten). De kantonrechter hield daarom rekening met het opzegverbod tijdens ziekte (reflexwerking) en oordeelde dat de arbeidsovereenkomst in stand bleef. De werkgever moest ook blijven werken aan de re-integratie van de werknemer, zowel in het eerste als het tweede spoor.
Kantonrechter Den Haag, 16 december 2013, ECLI (verkort): 17765